Uczulenie na nikiel dotyka blisko 15 % społeczeństwa. Dokuczliwe skutki kontaktu z metalem odczuwają głównie kobiety (alergia najczęściej daje o sobie znać u dziewcząt w wieku około 16 – 17 lat). Czym tak właściwie jest metal, który szkodzi tak dużej grupie ludzi?
Krótka charakterystyka
Nikiel jest pierwiastkiem należącym do tak zwanej grupy metali przejściowych. Został odkryty w 1751 roku przez chemika szwedzkiego podochodzenia, Axela Cronstedta. W stanie czystym pierwiastek otrzymano dopiero w 1804 roku. Nikiel jest metalem o połyskującej, srebrzysto-białej barwie. Często używa się go przy produkcji większości metalowych przedmiotów ze względu na jego odporność na ścieranie i antykorozyjność. Złoża niklu znajdują się w 23 krajach, między innymi w Rosji, Kanadzie, Australii i Indonezji.
W czym występuje nikiel?
Żyjąc we współczesnym świecie, nie sposób wyeliminować ze swojego otoczenia niklu. Uczulający pierwiastek występuje w znacznej części przedmiotów codziennego użycia. Już od momentu wstania z łóżka, kiedy zakładamy spodnie z guzikiem i wkładamy na nos okulary, najprawdopodobniej narażamy naszą skórę na kontakt z alergenem. Nikiel występuje w metalowych klamkach, monetach, sprzączkach spodni, biżuterii, obudowie sprzętu AGD. Nawet kosmetyki zawierające pigmenty (a więc w szczególności tusze do rzęs, kredki i cienie do oczu) zawierają w swoim składzie uczulającą substancję. Kontakt skóry z drażniącym czynnikiem powoduje wystąpienie zaczerwienienia, swędzącej lub piekącej wysypki lub innego rodzaju podrażnienia.
Nie tylko alergia kontaktowa
Alergicy muszą zwracać szczególną uwagę nie tylko na przedmioty codziennego użytku. Być może nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale każdy z nas codziennie zjada śladową ilość niklu! Metal występuje w większości produktów spożywczych, między innymi w soi, mące, czekoladzie, kakao, zbożach i orzechach. Na stronie alergiananikiel.pl znajdziesz praktyczną dawkę wiedzy na temat alergii na nikiel, zarówno kontaktowej, jak i pokarmowej.
